بی تو تـاریخ به تـاریکیِ شـب می ماند            روشنی نقطه بی اصل و نصب می ماند

چشم پوشیدن از نام شما بی خردی ست            بی وجود تو چه فخری به عرب می ماند

دین به دنبال تو از صبح تولد می گشت            دیـنِ بـی تـو ز خـداونـد عـقـب می ماند

عین واحد به چهـل جـلـوۀ خود تـابیدی            قـلم از کـار تو انگـشت به لب می ماند

ذوالـفـقـار تـو خـدا را به ستـایـش آورد            جبرییل از ضرباتت به عجـب می ماند

ذولفقار است و یا صاعقه باریـدن کرد            حرکت ضربت تیغت به رطب می ماند

روز خیبر که درِ قلعه به دستت چرخید            همه گفـتند که کـار تو به رب می مـاند